کتاب "وقتی نیچه گریست" دکتر یالوم رو به تازگی تموم کردم. صفحه ۱۳۵ اون به زیبایی نوشته بود؛📕
+ انسان، دوستان خود را سخت‌تر از دشمنان می‌بخشد.

عمیقا تایید کردم.

صفحه۱۷۴ نوشته بود:
"بچه‌دار شدن بدون برنامه، خطا و بچه‌دار شدن برای برطرف کردن تنهایی، اشتباه است. هدف بخشیدن به زندگی با تولید انسانی همانند خویشتن،درست نیست و اگر هدف از تولید مثل،به جاودانگی رسیدن و تنها دلیل آن نطفه‌ای باشد که بخشی از ما در آن قرار دارد، فرضیه صحیحی نیست".

 صفحه ۱۶۷ نوشته بود؛
"امروز دریافتم بهترین آموزگار، کسی است که از شاگردان خود می‌آموزد."
+ ناخواسته سر تکون دادم.

 صفحه ۱۵۳ نوشته بود؛
"داستایوفسکی می‌نویسد: بعضی از مطالب را نباید جز برای دوستان بر زبان آورد؛ بعضی از مطالب را حتی برای دوستان نباید بر زبان آورد؛ و در نهایت بعضی از مطالب را حتی برای خویشتن نباید بر زبان آورد".

 صفحه ۶۵ نوشته بود؛
"برملا کردن همه رازهای فرد برای سایر افراد، مقدمه‌ای برای خیانت کردن است و خیانت کردن هم نفرت به دنبال دارد، درست نمی‌گویم؟".
+ عمیقا تصدیق کردم.

صفحه ۱۸۴ نوشته بود؛
"اگر نتوانیم تنهایی را در آغوش بگیریم، از فرد دیگر به عنوان سپری در مقابل تنهایی استفاده خواهیم کرد. اگر کسی بتواند بدون نیاز به حضور فردی دیگر، مثل عقاب زندگی کند، توانایی عشق ورزیدن دارد. فقط در این شرایط، بزرگ شدن طرف مقابل برای او مهم است".

+حرفی نیست.

دکتر امانی
تیا