شاید او هم به همان اندازه که دوستش می‌داشتم، دوستم داشت. شاید حتی بیشتر. 
اما گمان می‌کنم نحوه‌ی بیانمان فرق می‌کرد. من بیشتر فریادش می‌زدم و بی‌تاب بودم و او با آرامش بیرونی احساساتش را درون قلبش حل می‌کرد. زیرپوستی‌تر اما ناگهانی بروزش می‌داد و وای. وای از آن دقیقه‌ها، ساعت‌ها، لحظه‌های شیرین. وای از آن قلقلک واژه‌های نرم و دل‌انگیز و خارق‌العاده‌اش!

دانلود اپلیکیشن لیوم